To rule the east!

Jaja… Ik ben eindelijk in Vladivostok! Dit deel van Rusland heet niet meer Siberië, maar het verre oosten. En ik kan zeggen vanuit Enschede is het een alleraardigst ver eind reizen met de trein…

Maar eergisteren ben ik aangekomen in deze mooie havenstad en had ik na het inchecken bij het hostel (waar ik maar geen reservering had gedaan voor de afwisseling) maar meteen mijn ticket voor de boot naar Zuid-Korea gehaald. Dus ik ben nu zo goed als zeker van het feit dat ik zaterdag naar Korea vertrek.

Maar na alle praktische zaken geregeld te hebben, ging ik gisteren Vladivostok verkennen. Dit deed ik samen met drie Duitsers die die dag met de trein verder zouden gaan, Thomas (een jongen van mijn leeftijd) was samen met zijn vader en zijn oom in Rusland om een reis naar Moskou te maken. Als eerste zijn we met een ferry naar een eiland net buiten de stad gegaan, (om daarna meteen weer terug te gaan) zo dat we een mooi uitzicht hadden op Vladivostok. Daarna hebben we nog de stad lopend verkend en hebben we Brauhaus Hans vereerd met een bezoekje. 😉

Met dit mooie vaartuig hebben we een boottochtje gemaakt...

Ja, het staat er echt: "Brauhaus Hans" in Vladivostok.

Maar Vladivostok is een redelijk nieuwe stad van slechts 150 jaar oud die rond een baai is gebouwd. De stad is de thuishaven van de oostelijke marinevloot van Rusland. Dit is ook de reden waarom Vladivostok ten tijde van de Sovjet-Unie niet te bezoeken was door buitenlanders en de meeste burgers van de Sovjet-Unie zelf. De reden dat dit de thuishaven is van de oostelijke vloot is redelijk simpel: deze haven is het minst lang dichtgevroren in de winter, van alle havens in het oosten van Rusland.

Vandaag had ik besloten dat ik de dag ging beginnen met een mooi uitzicht van boven de stad. Dit wilde ik doen door met de furnicular omhoog te gaan naar een plek wat het Eagle’s Nest Hill heet. Alleen deze treintjes waren uit diens genomen vanwege onderhoudswerkzaamheden. Dus ik besloot maar lopend omhoog te gaan (zo kom ik dus aan mijn beweging deze trip :)) en na een flinke klim kwam ik op een plek met een erg mooi uitzicht over de stad en de haven. Hierna nam ik een kijkje in het marine-museum waar de geschiedenis van de (oostelijke) uit de doeken werd gedaan. Jammer genoeg is het wel in het Russisch, maar ik had genoeg om te zien.Onderweg liep ik langs het monument voor de Sovjet-strijdkrachten en een oude onderzeeër waar je een kijkje in kon nemen, wat ik natuurlijk had gedaan. 🙂 Hierna had ik nog tijd over om naar het Arsenyev-museum te gaan, waar wat werd verteld over de stad en de omgeving en de geschiedenis van dit deel van Rusland.

Een mooi uitzicht over Vladivostok.

De oude Sovjet-onderzeeër waar je een kijkje in kan nemen.

Dus ja… in Vladivostok is genoeg te beleven. En wat betreft het weer: er is zon geweest, het is gister bewolkt geweest met een spat regen. Maar het belangrijkste is dat het niet zo ontzettend warm is, slechts rond de 23 graden. Dus dat is een aangename afwisseling met de hoge temperaturen die ik op sommige andere plaatsen heb gevoeld. En het uitzicht op zee is ook een mooie afwisseling op alle heuvels en bossen in het binnenland van Rusland.

Mocht iemand nog dingen willen weten, vraag het me (als commentaar, e-mail of iets anders, zoals bijvoorbeeld rooksignalen) en misschien ga ik er wel op in. 🙂