Over hoe flexibiliteit goed kan uitpakken…

Zoals ik al eerder had gemeld, kon ik niet direct naar Kumamoto, wat eigenlijk mijn originele plan was, maar maakte ik een tussenstop in Kumamoto. Eingenlijk ben ik nu nog in Kumamoto en vertrek ik dadelijk naar Kagoshima om te blijven slapen op Sakurajima, zo dichbij een active vulkaan heb ik tot nu toe nog niet geslapen. 😉

Maar gisteren ben ik met de trein naar Kumamoto gegaan waar het bij aankomst best wel hard aan het regenen was, niet dat dit verkoeling brengt want de regen is best wel warm hier. Maar de trein was eigenlijk een simpele trein met een fatsoenlijke hoeveelheid beenruimte. Eigenlijk wel raar dat uitgerekend Japanse treinen zoveel beenruimte hebben, aangezien de gemiddelde Japanner niet zo groot is. 😉 Maar voor de rest een gewone trein, die af en toe wat heen en weer beweegt (de spoorlijn slingert ook een beetje) en je naar de plaats van bestemming brengt.

Eenmaal aangekomen in Kumamoto, met de bus nar het hostel en ingecheckt. Het hostel is in Japanse stijl, dus je slaapt op een futon (een dun matras) op de grond met tatami matten (wat ook in Hakata het geval was), dus eigenlijk scheelt het niet zoveel met het slapen in een Russische trein, alleen is het wat makkelijker om stil te liggen. 😉 En hierna maar het kasteel, wat een van de drie grootste Kastelen van Japan is. Eigenlijk is het grootste deel van het kasteel aan het einde van de 19de eeuw afgebrand in een burgeroorlog, maar vanaf 1960 besloot met het weer, zo authentiek mogelijk, weer op te bouwen. Dus daar kon ik me wel een paar uurtjes vermaken. En ook in het paleis wat er naast ligt (het Goten paleis) lieten ze ook zien hoe ze de boel gereataureerd hebben. Daarna weer terug naar het hostel, waar ik kennis maakte met de leukste manier om noedels te eten. Namelijk uit een (in de lengte) gehalveerde bamboepaal waar stromend water doorheen gaat en waar dus zo nu en dan wat noedels voorbij komen die je moet proberen eruit te vissen met je eetstokjes. 🙂 Hartstikke leuk om te doen en het geeft ook de mogelijkheid om te socializen met de andere mensen in het hostel.

Vandaag nog wat rondgelopen en besloten dat het geen geschikt wandelweer was (hoewel het wel een mooi wandeltochtje was) aangezien ik met weer het leplazarus zweette. 😉 En dadelijk weer in de trein, waarbij ik ook lekker in de Shinkansen mag gaan zitten, dus dat gaat zoevend snel naar het zuiden. 🙂

Voor de mensen die wat achtergrondinformatie te waarderen, hier staat wat meer informatie over Kumamoto en het kasteel.

じゃまた!

Dit bericht is geplaatst in Op reis naar Japan met de tags , . Bookmark de permalink.

2 reacties op Over hoe flexibiliteit goed kan uitpakken…

Reacties zijn gesloten.