Midden in Siberië

Op het moment van schrijven zit ik nu in mijn hostel in Irkutsk. Het hostel heeft de originele naam “Trans-Sib Hostel”, maar soms heb je de meest typische namen ertussen zitten. In Berlijn sliep ik in het “Hart of Gold Hostel” en in Moskou in het “Buddy Bear Hostel”, maar het schijnt dat daar ook een hostel met de naam “Godzilla” is…

Maar op dit moment zit ik dus in Irkutsk en vertrek ik vanavond naar Ulan Ude, een treinreis van iets meer dan 8 uur. Omdat het een redelijk korte trip is heb ik besloten om nu te reizen met een “Platskart” kaartje, oftewel derde klas. Normaal geef ik wat meer geld uit en reis ik “Kupe” (tweede klas) wat twee keer zo duur is. Maar ondanks het grote prijsverschil vind ik “Kupe” wel de beste optie, want die bedden zijn iets langer en je hebt er iets meer ruimte in de wagon.

Qua reisgezelschap heb ik het niet onaardig getroffen, van Kazan’ naar Yekatharinburg deelde ik de coupe dus met een stel en hun
dochtertje die vrolijk van bank naar bank slingerde en een paar extra blauwe plekken op haar scheenbenen erbij produceerde. 🙂 Tussen Yekatharinburg en Irkutsk een moeder met zoontje van drie en een moeder met een dochter van 15, en deze mensen
spraken dus ook een beetje Engels, dat communiceert wel wat handiger. 😉

Maar wat heb ik allemaal gedaan en gezien sinds Kazan’? Na Kazan’ ben ik dus naar Yekatharinburg gegaan, eigenlijk vooral omdat ik niet direct naar Irkutsk kon vanuit Kazan’, maar toen heb ik daar maar een dag gespendeerd. De ochtend was ik grotendeels kwijt aan het kopen van mijn treinkaartje naar Irkutsk, of beter gezegd: kwijt aan het wachten voor het loket waar ik het kaartje moest koen. En in de middag heb ik de stad wat verkend.

Om eerlijk te zijn vond ik Yektharinburg niet heel erg interessant om doorheen te lopen, dus was ik blij dat ik er slechts een dag bleef. Wat wel even duurde was het moment dat ik me besefte dat de lelijke schoorsteenachtige constructie midden in de stad de TV-toren was. Later heb ik een discussie gehad of de toren nog afgebouwd moest worden of dat de toren gewoon vervallen is. Ik denk zelf het laatste vooral.

Na een treinreis van 53 uur kwam ik aan in Irkutsk, waar ik een dag heb besteed aan praktische dingen zoals het kopen van mijn laatste twee treinkaartjes in Rusland en ’s avonds hebben we in het hostel een kleine “bathroom party” gehouden. 😉

De volgende dag zijn we met een groepje van vier naar het Baikal-meer gegaan, waar ik ook gezwommen heb. Ik kan zeggen: het water is koud daar, maar de douche in het hostel is op het moment kouder. Althans, zo lijkt het… 🙂 Maar na de zwempartij hebben we nog wat rondgelopen en heb ik ook gedroogde Omul gegeten, de unieke vissoort die alleen daar voorkomt en die was best wel lekker.

Maar gister was het dus de dag van het Baikal-meer (heen met de Raketa (snelle boot) en terug met mini-bus) en vandaag heb ik Irkutsk wat verkend. In de stad staan nog redelijk wat houten huizen, die vaker schijnen voor te komen in Siberië en heb ik ook wat te eten gekocht op de centrale markt zodat ik dadelijk niet van de honger omkom. 😉

Dadelijk zal ik ook wat foto’s in een andere post zetten, zodat jullie weten hoe het er allemaal uitziet…